ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ကဗ်ာမ်ား

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတု (ကဗ်ာ)

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတု
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတုက ေျပာတယ္
သန္းေလးဆယ္အတြက္
ထြန္ယက္ခဲ့ပါတယ္တဲ့
ကိုယ့္အတၱမွ ကိုယ္မေသခ်ာတဲ့
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတုကေလ …
သူတစ္ပါးခ်မ္းသာေရးအတြက္ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္တဲ့
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတုကေလ …
မ်က္လွည့္ဆရာရဲ႕ ‘ဘင္’ ကိုမွ ၀ယ္မယ္တဲ့
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတုကေလ …
တစ္ဖက္သားကို ဒုကၡေပးပံုေပါ့
ခမ်ာမွာ ဒီဘင္ေလးနဲ႔ လူစုရရွာတာကို
ဒီဘင္ကိုမွ ၀ယ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနေလရဲ႕ …။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတုက ေျပာတယ္
အလမၼာယ္ဆရာရဲ႕ ေႁမြကို၀ယ္မယ္တဲ့
ဒီေႁမြေလး ျပျပၿပီးစားရတဲ့ တစ္ဖက္သားကိုမွေလ …။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတုက ေျပာတယ္
သူမ်ားတိုက္တဲ့ ေရခဲစိမ္ဘီယာကို
သူ႔ခြက္ထဲ အရင္ထည့္ေပး
သူ႔ကိုအရင္ေသာက္ေစျခင္းနဲ႔
ေျမႇာက္စားရမယ္တဲ့ …။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတုကေျပာတယ္
ငါတို႔ဟာ
ေအသင္ၿမိဳ႕သားတစ္ဦးလို ေတြးေခၚရမယ္
ဆိုကေရးတီး မဟုတ္ခဲ့တာ
ေသခ်ာဖို႔လိုတယ္တဲ့ …။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတုကေျပာတယ္
ဂိုးလ္ဒင္းဂိတ္တံတားႀကီးေပၚကေန
ကမၻာေလာကႀကီးကို ႐ႈေမွ်ာ္ၾကည့္ရမယ္တဲ့ …။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတုကေျပာတယ္
မက္ေဒါနားလည္း ဒုလႅဘတစ္ခုနဲ႔ပဲ
ေဂၚဘာေခ်ာ့လည္း ဒုလႅဘတစ္ခုနဲ႔ပဲ
လန္ဒန္ ေဒါင္းနင္းသားလည္း ဒုလႅဘတစ္ခုနဲ႔ပဲ
ေတာမ႐ြာသားလည္း ဒုလႅဘတစ္ခုနဲ႔ပဲ
လူ႔ဘ၀ေလာက္ မွားယြင္းခြင့္ရွိတာ
ဘယ္ရွိမလဲတဲ့ …
လူညံ့ေ႐ြးတဲ့ေနရာမွာ ေတာ္ရမယ္လို႔
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတုက ေျပာတယ္။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတုဟာ
သူ႔ဇနီးသည္
ညီမေလး မမျမင့္မွာ
(တကယ္ေတာ့
ညီမေလးပါပဲ
သူ႔ကို ကဗ်ာဆရာျဖစ္ေစခဲ့သမို႔
ညီမေလး မမျမင့္လို႔
သူက ဂုဏ္ရည္ျမႇင့္ေခၚခဲ့တာပါ)
ႏႈတ္ခဲ့ရတဲ့ သြားတစ္ေခ်ာင္း
ျပန္စိုက္ေပးရဦးမယ္လို႔
ေန႔စဥ္ေန႔စဥ္ ထိသိေနရသူ
သတိတရ အားစိုက္ေနရသူ
အခ်စ္ကို
သြားတစ္ေခ်ာင္းအေပၚ ပံုေနရသူမွ်သာ
ျဖစ္ေလရဲ႕။

တကယ္ေတာ့
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အတုဟာ လူျဖစ္ၿပီး
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အစစ္ဟာ
လူမဟုတ္ဘူးလို႔ မေျပာလိုက္ၾကပါနဲ႔။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္




Thursday, August 28, 2008
သက္မဲ့သက္ေသ (ကဗ်ာ)

သက္မဲ့သက္ေသ
(သို႔ … ဂြၽန္)
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

အသံေတြ ေခ်း(ဂ်ီး)တက္ခဲ့
တို႔အသက္႐ွဴသံေတြ အေငြ႔ပ်ံ
ကိုယ့္အသက္ကိုပဲ ခြက္နဲ႔ ခ်င့္ေသာက္ရ
ေလပ်ဳိ႕ေလအန္ ေလဆန္နာနဲ႔ ဆိုက္ကပ္ရ
ဆိပ္ကမ္းမရွိတဲ့ အရပ္မွာေလ
တို႔ခႏၶာကိုယ္ေတြကို က်ဳံ႕ၿပီးရင္း က်ဳံ႕ေပးရ
တို႔ခႏၶာကိုယ္ေတြကို က်စ္ၿပီးရင္း က်စ္ေပးရ
ဒါေတြကို မင္းေမ့ခဲ့လို႔ပဲ ဂြၽန္ေရ
မင္းဆီ ဒီစာသ၀ဏ္ ပါးလိုက္ပါရဲ႕။

သူငယ္ခ်င္း ဂြၽန္ေရ …
သက္ငါးဆယ္လမ္းထိပ္မွာ
သိန္းငါးဆယ္ကို ခုထိုင္ၿပီး
ေပါ့ပါးစြာ ငိုညည္းႏိုင္သူေရ
မင္းက်န္းမာေရးေကာင္းသြားေအာင္ေပါ့
မာစီးဒီးကားကို စီးပါ
၀ါရွင္တန္ ပန္းသီးကို စားပါ
ေဘဘာလီေဟးလ္မွာ အိမ္၀ယ္ပါ
ၿပီးေတာ့ လမ္းကို မင္းနာမည္ေပးပါ
ဆင္သားေရနဲ႔ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ ဖိနပ္ကို စီးပါ
ဗန္ဂိုးနဲ႔ ဂြၽန္လင္ႏြန္ဆီ ဖုန္းဆက္ပါ
ဓားကို ေဘးမွာထားၿပီး ဟိုးမားရဲ႕ကဗ်ာကို ဖတ္ပါ
လတ္ဆတ္မႈ အရွင္လတ္လတ္ကို ၀တ္ဆင္ပါ
ညႀကီးေတြေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ပါ
ျပင္သစ္က ကက္ကိုဘိန္းရဲ႕ ဂူမွာ
ႏွင္းဆီပန္းနဲ႔ အရက္ပုလင္း လက္ေဆာင္ေပးပါ
ဆူးေတြကို ဒဏ္ရာနဲ႔ လုိက္ရွာပါ
ငါးဖမ္းေလွေလးေပၚက ေတးသံကို နားဆင္ပါ။

ဂြၽန္ေရ …
ရပ္ေနတဲ့ နာရီႀကီးကို ၾကည့္မေနပါနဲ႔ေတာ့
ေဘဘီက်ဴး မီးဖိုႀကီးေပၚမွာ
မင္းအသားေတြ မင္းကင္ၿပီး
ၿမိန္ေရယွက္ေရ စားပါေတာ့ ။ ။

(ကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္ေသာ ကဗ်ာပရိသတ္မ်ား ဤကဗ်ာအား ကူးယူေဖာ္ျပ ႐ြတ္ဆိုႏိုင္ပါေၾကာင္း …)

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
၁၉၉၈ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ၊ ၁၅ ရက္ေန႔

ဤကဗ်ာႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အမွတ္ရခ်က္ ။ ။ ႐ုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာမဂၢဇင္းတြင္ “ဤကဗ်ာအား ခြင့္မေတာင္းဘဲ မည္သူမွ် ကူးယူေဖာ္ျပခြင့္မရွိ” ဟူသည့္သေဘာ ေအာက္ေျခမွတ္စုပါ ကဗ်ာဆရာ သုခမိန္လိႈင္၏ ကဗ်ာတစ္ ပုဒ္ ဖတ္႐ႈခဲ့ရပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ေနာက္လထုတ္ ႐ုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာမဂၢဇင္းတြင္ ဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္၏ ဤက ဗ်ာကို ဖတ္႐ႈခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဤကဗ်ာေဖာ္ျပၿပီး ေနာက္တစ္လတြင္ ကဗ်ာဆရာ ေအာင္ေ၀း၏ “မူပိုင္-ခင္ေဆြရီ” ဆိုသည့္ ေအာက္ေျခမွတ္စုပါ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ရျပန္ပါသည္။ ဤကဗ်ာသံုးပုဒ္ ဖတ္ၿပီးေနာက္ သေရာ္စာ ေရးသားသူ စာေရးဆရာ ဂ်က္ကြမ္းျခံကုန္းက က်ေနာ္၏ ျမားနတ္ေမာင္မဂၢဇင္းတြင္ “စတန္႔မင္း သားေတြလုိ ဒိုင္ဗင္ထိုးဖို႔မလို” ဟူသည့္ ေခါင္းစီးႏွင့္ သေရာ္စာတစ္ပုဒ္ ေရးသားခဲ့သည္ကို အမွတ္ရေနမိပါ သည္။ ဆရာသုခမိန္လိႈင္ႏွင့္ ဆရာေအာင္ေ၀းတို႔၏ ကဗ်ာေခါင္းစီးမ်ားကို မမွတ္မိေတာ့ပါ။

ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ