ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ကဗ်ာမ်ား

Tuesday, September 2, 2008
သစၥာပန္းမ်ားနဲ႔ ေမလ (ကဗ်ာ)

သစၥာပန္းမ်ားနဲ႔ ေမလ
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

တစ္ဘ၀ ကဗ်ာဆရာ
မဟုတ္ခဲ့တာ ေသခ်ာၿပီ။
ဘာတစ္ခုမွ မရွိေတာ့တဲ့ ေမလမွာ
ေနာက္ထပ္ ဘာမဆို ေပးလိုက္ရျပန္တဲ့ ေမလမွာ
အဆင္မေျပမႈေတြ
အစီအစဥ္က်နလြန္းတဲ့ ေမလမွာ
အလကားရတဲ့ ညေနခင္းကေတာင္
မေထမဲ့ျမင္ျပဳခံရတဲ့ ေမလမွာ
ဒုကၡေတြ အဆုပ္လိုက္ အဆုပ္လိုက္
ပြင့္အားေကာင္းတဲ့ ေမလမွာ
အားႀကီးဖုန္ထတဲ့ ေလပူထဲ
အႏွံ႔ျပားစီပြခ်င္တိုင္း ပြေန လြင့္ေနတဲ့
လဲမိႈ႕ေတြလို ေမလမွာ
အဆုပ္ပြပြ ညေတြရသူ ေမလမွာ
သလိပ္ဖတ္လို
လမင္းႀကီးကို ျမင္မိသူ ေမလမွာ
အပ္တစ္ဖ်ားေထာက္စရာ မလပ္ေအာင္ဘဲ
ဒဏ္ရာအျပည့္ခႏၶာနဲ႔ ေမလမွာ
ေမလေပါင္းမ်ားစြာ ျပန္လည္စုစည္းမိသူ ေမလမွာ
အခ်ိန္မွန္အတြင္း
လူနာအျဖစ္ တင္ပို႔ခံရသူ ေမလမွာ
အပ္ဖ်ားတစ္ခုေပၚ ေရာက္ခဲ့ေပမယ့္လည္း
ျပန္လည္က်န္းမာခြင့္မရွိေတာ့တဲ့ ေမလမွာ
အသက္ရွင္တစ္ခ်က္ မရွင္တစ္ခ်က္ ေမလမွာ
ေမလက ေမလကို
အေသသာ ျပန္ရလိုက္တဲ့ ေမလမွာေပါ့။
ေခ်ာ္ရည္ပူ က်ိခြၽဲခြၽဲ ေန႔လည္စာေတြ
ငါးမန္းေတာင္ ဆူးၾကမ္းျပင္ေတြ
ဆာေတးရီးယန္း ျမက္ပင္ရွည္လက္ေတြ
လူအျဖစ္ သ႐ုပ္ေဆာင္ရသူ ေမလ
ေလာကဘရိတ္သြားေပၚ
တြားသြားသတၱ၀ါျဖစ္ရသူ ေမလ
တစ္ေန႔ထဲ
သေဘၤာအႀကိမ္တစ္ရာ ေမွာက္ရတဲ့ ေမလ
ေတာအလွဴတစ္ခုမွာ
လူခ်င္းတိုက္မိလို႔
မေတာ္တဆ ပန္းကန္ထဲ ဖိတ္က်တဲ့
အသားတံုး အက်ေလးေတာင္မွ မစားရသူ ေမလ
မနက္လင္းရင္
ကိုယ့္အသုဘကိုခ်ၿပီး
ၿမိဳ႕ႀကီးထဲ ထြက္ခြာသြားသူ ေမလ
သူတစ္ပါးရဲ႕ အသုဘမွာ
အငွားလိုက္ငိုရတဲ့ ငိုခ်င္းသည္မ ေမလ
သူ႔ကေလးေတြကို မုန္႔၀ယ္မေကြၽးႏိုင္လို႔
သူ႔လက္ေမာင္းေသြးေတြ ေဖာက္တိုက္ရရွာသူ ေမလ
ေန႔ျပန္တိုးေတြ ၀က္အူစုပ္ခံရသူ ေမလ
ဘ၀ရဲ႕ ဘက္ထရီအိုးေတြ
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖ်က္ဆီးခံရသူ ေမလ
အင္မတန္ အေႂကြရဲတဲ့ ငုပင္ေတြအေပၚ
သူ႔အသက္႐ွဴေငြ႕ကေလး
သြားတင္ထားမိတဲ့ ေမလေပါ့။

ေမလထဲကေန
အသည္းႏွလံုးကို ဆတ္ကနဲ ဆြဲထုတ္ၿပီး
ဖဲသမားတစ္ေယာက္ ဖဲခ်ပ္ကိုဆြဲထုတ္
လက္၀ါးထဲထည့္
ဖ်န္းခနဲ ႐ိုက္ခ်လိုက္သလိုမ်ဳိး
႐ိုက္ခ်ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါ
ေမလရာသီဟန္ေဆာင္ေနတဲ့ ေမလကိုသာ
ေတြ႕ရတဲ့ ေမလေပါ့၊
ျဖဴတစ္ေကာင္လို ခါခ်လိုက္လို႔
ျဖဴဆူးေတြ အကုန္ကြာက်သြားမယ့္
ျဖဴဘ၀ေရာက္ၿပီ။

ေမလရာ
ခါခ်လိုက္ပါဆိုရင္ေတာင္
အႀကိမ္ ၂ သိန္း ၄ ေသာင္းခါမွ
တစ္ႀကိမ္သာ သူ႔ဒုကၡျဖဴဆူးမ်ား ကြာက်ႏိုင္မယ့္ ေမလေပါ့။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

အျပည့္အစံုသို႕...

ျပန္ေခါက္ထားပါ...

Posted by ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ at 1:51 PM 0 comments

Labels: ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကဗ်ာ

Monday, September 1, 2008
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ဆန္သြားေသာေန႔မ်ား (ကဗ်ာ)

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ဆန္သြားေသာေန႔မ်ား
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

အယူမွန္သူအတြက္ အယူခံမလို
ကမၻာႀကီးအတြက္ ညတိုင္းသီခ်င္းေတြဆိုခဲ့ပါတယ္။
ေထာင့္ခ်ဳိးမ်ားလင္းဖို႔ ဆုေတာင္းရင္း
မ်ဥ္းေျဖာင့္တစ္ေၾကာင္းလို ေနခဲ့တယ္။

အပင္ကိုခ်စ္လို႔
အျမစ္ကို ေရစင္ေလာင္းရင္း
အၾကမ္းဆံုးျမစ္ကို ဆန္ခဲ့တယ္။

အလိုလိုေႂကြက်တဲ့ သစ္သီးမ်ားသာ စားသံုးရင္း
ေဟာဒီကမၻာေလာကရဲ႕ ေခ်ာင္ေလးတစ္ခုမွာ
အေရးမပါတဲ့ ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္လို
ငါ့အႏုပညာနဲ႔သာ ငါေနထိုင္ရင္း
အလင္းဓာတ္ကို ျမတ္ႏိုးခဲ့ပါတယ္။

ေရဆူအမွတ္မွာ မီးခိုးအူအူနဲ႔ ဆန္တက္ျမဲ
ဘယ္လက္ေ၀ွ႔ပြဲမွ မထိုးခဲ့ပါ။
ဘယ္ေျပးပြဲၿပိဳင္ပြဲမွလည္း မပါ၀င္ခဲ့ပါ။

ခု အသက္ ၅၃ ႏွစ္ထဲ ေရာက္ေခ်ေပါ့
နာတာရွည္ေရာဂါနဲ႔
သူမ်ားလက္ေဆာင္ေပးတဲ့ ပန္းသီးေလး
ခြဲမစားျဖစ္ေသးပါ။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

အျပည့္အစံုသို႕...

ျပန္ေခါက္ထားပါ...

Posted by ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ at 12:12 PM 0 comments

Labels: ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကဗ်ာ

Sunday, August 31, 2008
ညီမေလး မမျမင့္ (ကဗ်ာ)

ညီမေလး မမျမင့္
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

(က)

ေျမာက္ကြၽန္းသူ အတုလကာရီရဲ႕
တစ္စလည္၀င္ ထမင္းအိုးေလးဟာ
ရဟႏ ၱာ အပါး ၅၀၀ ကို
ဆြမ္းကပ္လွဴႏိုင္သတဲ့ကြ …။

ညီမေလး မမျမင့္ရဲ႕
ေ႐ႊသားသံေယာဇဥ္ကလည္း
ကိုယ့္ဘ၀တစ္ခုလံုးကို
က်န္းမာေ၀ဆာေအာင္
ကဗ်ာဆရာျဖစ္ေအာင္
ျဖည့္စြမ္းေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ညီမေလး မမျမင့္ေရ …
မျမဲတဲ့ အနိစၥတရားက ျမဲလြန္း
တို႔ေတြ ေမာင္ႏွမလို ေနၾကမယ္ကြယ္။

သူငယ္ခ်င္း သုခမိန္ေရ …
မင္းက ပ႑ိတလမ္းမွာ ေနတယ္
မင္းက သုခမိန္လမ္းမွာ ေနတယ္ဆိုေတာ့
ငါ့အတြက္ အင္နာဗြန္စီရယ္
အသည္းေဆး လစ္ဗိုလင္ရယ္၀ယ္ဖို႔
ျမန္မာေငြက်ပ္တစ္ေသာင္း အျမန္ေပးပါကြယ္ …။

ညီေလး ေမာင္ျပည့္မင္းေရ …
မင္းရဲ႕ ေနာက္ဆံုးျဒပ္စင္ထဲက ဇာတ္လိုက္ဟာ ငါေပါ့ကြာ
ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ အရက္တစ္ခြက္ကို ျငင္းဆို
သီခ်င္းဆိုၿပီး ျပန္ခဲ့တယ္
မင္းဟာ နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ ျပည့္ၿပီး
နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ ျပည့္သူပါကြာ
အခုေတာ့ ဥကၠလာဟိုးမားမွာေနာ္။

ေငြၾကာယံက ဇိမ္ခံတိုက္ႀကီးနဲ႔
သူငယ္ခ်င္း ကိုေက်ာ္လိႈင္ေရ …
ကဗ်ာအင္ဂ်င္နီယာရင္းမွာ
ခင္ဗ်ားက
ကမၻာျခားရဲ႕ အသင္း၀င္တစ္ဦးပါ။

ငါ့တူေလး လူဆန္းေရ …
မင္းကေတာ့
ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေလးတစ္စီး စုန္ဆန္လို႔
ပဲခူးနဲ႔ ပုဂံ စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္
ဗ်တၱရဲ႕ ပန္းဆက္လမ္းမွာ
မင္းပန္းေတြ ဘာေတြဆက္ခဲ့ရဲ႕လား
Mount ပုပၸါးရဲ႕ ေန၀င္ခ်ိန္ေတြ
သိပ္လွတာပဲကြယ္။

ေတာင္ဆီမွာ မိုးေတြညိဳ႕ရင္
ေမာင္ဖီလာရယ္ ငါ့ကို ပဲခူးကို ပို႔ပါကြယ္
ေရထဲၿမိဳ႕ကေလးက ညီေလး ေမာင္သက္ၿငိမ္ရယ္
မင္းရဲ႕ ကရင္႐ြာက ဘုရားေက်ာင္းမွာ
ေခါင္းေလာင္းသံလည္း မၾကားရၾကာၿပီ
မင္းညီမေလးနဲ႔ သမီးေလးေကာ ေနေကာင္းရဲ႕လားကြာ
ေသာ္ကဘုရားႀကီးလည္း ဖူးခ်င္တယ္
၀ါခယ္မဘုရာႀကီးနဲ႔ ျပန္မေလာ့ျမစ္မွာလည္း ေရခ်ဳိးခ်င္တယ္
လမုသီးေလးနဲ႔ ေတာအရက္ေလးကိုလည္း ဆႏၵျပင္းျပင္းရွိတယ္
ျပန္မေလာ့ျမစ္ရဲ႕ ေန၀င္ခ်ိန္ေလးကို ႐ွဴစားခ်င္တယ္
ေယာက်ၤားခ်င္းအခ်စ္နဲ႔
ေယာက်ၤားခ်င္းအခ်စ္ ရွိခဲ့တယ္ဆိုရင္
အဲဒီဗိုင္းရပ္စ္ပိုးကို ငါအရင္ေတြ႔ရွိခဲ့တာပါကြယ္။

မံု႐ြာက တင္ကိုကိုေရ
မင္းအရင္လိုအခ်စ္ေတြ ငါ့အေပၚရွိေသးရဲ႕လား
ငါလာခဲ့မယ္ကြယ္။

မံု႐ြာက အညာသားေလး မင္းေဆြႏွစ္ေရ
မင္းရဲ႕ စူပါ႐ုဖ္ကားေလးနဲ႔ ငါ့ကို
မံုေ႐ြးေၾကးမံုကို ပို႔ပါကြယ္
အဲဒီမွာ ဆရာႀကီးမိႈင္းရဲ႕ ေတာ္လွန္ကဗ်ာေတြ ရွိတယ္ကြဲ႔
ေတာ္လွန္ကဗ်ာဆရာႀကီး
ေတာ္လွန္ေသာကဗ်ာေတြ အပြင့္ဆန္း
ေခ်ာင္းနံေဘးမွာ ေအာင္ခ်မ္းသာ ဇီးသီးေလး ဘာေလး စားရင္း
သူမ်ားမေကာင္းေၾကာင္း ကိုယ့္မေကာင္းေၾကာင္း
ကမ ၻာႀကီးမေကာင္းေၾကာင္းေတြ ေျပာၾကတာေပါ့ကြာ။

အနီးစခန္းက ညီေလး ျမတ္ေပၚဦးေရ
မင္းရဲ႕ ဂႏၶာမာပန္းျခံထဲမွာ ဂစ္တာတစ္လံုးနဲ႔
မာယာေကာ့စကီရဲ႕ ကဗ်ာေတြ႐ြတ္ရင္း
ကဗ်ာဆရာေတြ ကြယ္လြန္ရင္
ကဗ်ာနဲ႔ သရဏဂံုတင္ရတယ္ဆိုတာ
ငါေျပာခဲ့တယ္ေလ
မင္းေကာင္းေကာင္း မွတ္မိမွာပါ။

ဒု႒၀တီျမစ္ကမ္းနံေဘးက
ႂကြက္နဖားေတာင္ႀကီးရဲ႕ ေန၀င္ခ်ိန္က သိပ္လွတာပဲကြယ္
ကင္မရာမင္းေလး ေမာင္စိုးရဲ႕
ႂကြက္နဖားေတာင္ႀကီးရဲ႕ ေန၀င္ခ်ိန္ေတြကို
မင္းရဲ႕ အလွဆံုး႐ိုက္ခ်က္နဲ႔ ႐ိုက္ခဲ့တယ္ေနာ္
ငါေကာင္းေကာင္း မွတ္မိပါတယ္
ေန၀င္ခ်ိန္တိမ္ေတာက္လို႔
ပ်ဳိေၾကာက္ပါတဲ့ ဒီအခ်ိန္ဆိုသီကာ
လွည္းယာဥ္ေၾကာ့ေလးေမာင္းလို႔
ေတာသူမေလးရဲ႕ ရင္သိမ့္တုန္သံမွာ
တို႔ရဲ႕ ေသာတာ႐ံုမွာ
လြတ္လပ္ၿငိမ္းခ်မ္းေစခဲ့တယ္ေနာ္။

ကိုသန္းထြန္း(မံု႐ြာ) မီးရထားလမ္းနံေဘးက
လက္ဖက္ဆိုင္ ကေဖးဆိုင္ေလးမွာ
ရဲခဲ့ဘိ အစဥ္အလာနဲ႔ အလံလႊင့္ထူ
ခင္ဗ်ားလက္နက္မခ်ေသးဘူး မဟုတ္လား
က်ဳပ္ဂုဏ္ယူတာ
ကုန္းေဘာင္သူပုန္ ဂဠဳန္ဆရာစံ
ငုယင္ဗန္ထ႐ြိဳင္း
အတိုင္းမသိတဲ့ တိုက္ပြဲမွာ ခင္ဗ်ားပါ၀င္ခဲ့တယ္ေနာ္
ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္
အို … ဟယ္ရီတန္
စီးအန္ပြက္ပြက္
သင့္ေသြးစက္သည္
ေခတ္သစ္ဆီကို ေရာ္ရည္ႏုိင္ေစသတည္း။

မီးလိုပူႂကြ ငါ့ရင္၀က
တသခဲ့တဲ့ ကဗ်ာ
အို … ခ်ဳိးျဖဴရယ္ ကူပါ့သံေတြ
လူ႔ေျမလွပေစေလာ့
ငါ့ရင္၀က တသခဲ့တဲ့ ကဗ်ာ
ေအာ့ဇ၀စ္အက်ဥ္းစခန္းက
ညီသူငယ္ခ်င္း တင္ေအးၾကဴ (ေမာင္မိႈင္းလြင္)ေရ
ခင္ဗ်ားရဲ႕ ခ်စ္သူ ညီမေလး ခင္မိုးေက်ာ္
႐ြက္ေႂကြေတာအုပ္နဲ႔
မိေခ်ာင္းရဲ သုႆာန္ေလးက ေစာင့္ေနတယ္ေလ
ခင္ဗ်ား လြမ္းသူ႔ပန္းေခြခ်ဖို႔ ျပည္ကို လာခဲ့ပါဦး
ႏွလံုးသားနဲ႔ တည္ေဆာက္ခဲ့ရတာက
ေခတ္ရယ္ ကမၻာႀကီးရယ္ပါ
ဒါေပမယ့္
ကမၻာႀကီးက ျပားပါတယ္ဗ်ာ။

ပင္လယ္ေရျပင္ အျမင့္ေပ သံုးေသာင္းေက်ာ္က
ညီေလး မူးမူးရယ္
မင္း အႏုပညာေမွာ္ေတြ ေအာင္ခဲ့ၿပီကြာ
မင္း ပထမေက်ာ္ေတြလည္း ရခဲ့ၿပီကြယ္
သူငယ္ခ်င္း မင္းသစ္ရယ္ ရွယ္လီထြားရယ္
က်ေနာ္တို႔တေတြ ဂစ္တာေလးတစ္လံုးနဲ႔
က်ေနာ္တို႔ေတြ ဂစ္တာတီး ေတးဆိုၾကမယ္ဗ်ာ
ဤအိမ္ေတာ္မွာ ေကာင္းျခင္းမဂၤလာ ျပည့္ေစသတည္း
ဤအိမ္ေတာ္မွာ ၿငိမ္သက္ျခင္းလည္း ရွိပါေစေပါ့
ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းလည္း ရွိပါေစေပါ့။

ေတာင္သမန္အင္းက ေလညင္းရယ္က ေဆာ္
အစ္ကိုႀကီး ကိုေလး (အင္း၀ဂုဏ္ရည္) ရယ္
ေမာင္ေပါက္စည္ (မန္းတကၠသိုလ္) ရယ္
အိုင္ဗင္ေနာ့ရယ္
က်ေနာ္တို႔တေတြ ေတာင္သမန္အင္းမွာ
ငါးေၾကာ္နဲ႔ ထမင္းစားၾကမယ္
ၿပီးရင္
ေဟာဒီလုိ ေတးသီၾကမယ္ဗ်ာ
“ငါသည္ မွန္ေသာ စပ်စ္ႏြယ္ပင္ျဖစ္သည္
ငါ့ခမည္းေတာ္သည္ ဥယ်ာဥ္မွဴးျဖစ္ဖူးၿပီး
အသီးမသီးေသာ အခက္ရွိသမွ် ခုတ္မည္တည္း
အသီးသီးေသာ အခက္တို႔သာ တည္ေစေသာ္မူသတည္း”
သံုးႀကိမ္သံုးခါ ဆိုၿပီးသကာလ
ငါးေၾကာ္နဲ႔ အင္းေဘးမွာ
ထမင္းေၾကာ္ ေလြးၾကတာေပါ့ဗ်ာ။

သူငယ္ခ်င္း သုခမိန္ေရ
သီခ်င္းရဲ႕ လေပၚက ဘီယာဆိုင္ကို သြားၾကမယ္
အဲဒီမွာ
ေတာအရက္ ငါးပုလင္း
ေတာဆိတ္သား ငါးေကာင္
ငါးကင္၊ ဒိန္ခဲ၊ ၾကက္ကင္နဲ႔
ကဗ်ာေတြ ႐ြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္ၾကမယ္
ေပ်ာ္တယ္ဗ်ာ
ညီမေလး မမျမင့္ရယ္ ေမာင္ႏွမလို ေနၾကမယ္ကြယ္
ေခၚမယ္ေနာ္
အစ္ကိုနဲ႔ အစ္မေတြကို ေခၚမယ္
ညီနဲ႔ ညီမေတြကို ေခၚမယ္
အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ၾကမယ္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပြဲေတာ္
အစ္ကိုတို႔ေရ အရပ္ကတို႔ေရ
ဘုရားဒကာပါဘုရား
သနားမညႇာတာ မလုပ္လုိက္ပါနဲ႔
ဘုရားဒကာပါဘုရား
ဒုကၡိတနဲ႔ နာတာရွည္ပါဘုရား
သနားမညႇာတာ မလုပ္လုိက္ပါနဲ႔
ေတာင္စြယ္ေနကြယ္ရင္ကြယ္
ေ႐ႊဓားဆြဲကာ သတ္မယ္တဲ့
တကယ္ပါပဲဗ်ာ
လူ႔ဘ၀ႀကီး အႀကီးအက်ယ္ မုန္းစရာ
က်ဳပ္ျဖင့္ အလြန္မုန္းသဗ်ာ
အာဂ်န္းဆိုတဲ့ သြားအေဖြးသားနဲ႔
ငါ့ကေလးေလးေရ
မင္းဟာေလ နတ္သားေလးပါပဲကြယ္
ညီမေလး မမျမင့္ေရ
မျမဲတဲ့ အနိစၥတရားက ျမဲလြန္း
တို႔ေတြ ႐ွဴံးလြန္းလွတယ္ကြယ္
ညီမေလး မမျမင့္ေရ
ေလးစားပါတယ္ ဂုဏ္ယူပါတယ္။

(ခ)

ငါဖြဲ႔ဆိုစပ္သီတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြသာ သီဆိုပါ
သုခစာေပတုိက္က ညီေလး ေမာင္သီဟေရ
မင္းဟာ ေကသရာဇာပါ
ငါ့ကဗ်ာေလးေတြကို မွ်ေ၀ခံစားၾကပါ
ၿမိဳ႕သစ္က တိုးေႏွာင္မိုးေလးရယ္
ေမာင္စြမ္းသာ
ေကာင္းဟန္
မိုးေသာက္ၾကယ္ရယ္
ငါတို႔ေတြ အိမ္ေရွ႕မင္းထန္းေတာမွာ
ဗယာေၾကာ္ စားသံုးရင္း ေဘးဘယာေတြ ေက်ာ္ရမွာေပါ့
နာက်င္တာ ဒဏ္ရာေပါ့
ဒဏ္ရာဆိုတာ ကဗ်ာ
ဒဏ္ရာဆိုတာ သစၥာတရား
ဒဏ္ရာဆိုတာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ
ေလာကႀကီးကိုေတာ့
ဥေပကၡာေရပိုင္နက္ထဲမွာ
ငါးမန္းစာေကြၽးတာေပါ့
အ၀ိဇၥာဆိုတာ အင္မတန္ ခြန္အားရွိေလရဲ႕
သူတို႔တေတြ ဆာေလာင္ေနၾကၿပီ။

ပဲခူးျမေရ
ျမကေလးရဲ႕
႐ိႈးျပျပတယ္လို႔ မျဖစ္ေခ်ဘူး
ပ်ဳိးခ်သမွ်ဟာလည္း
ပိုးက်လို႔ေနေခ်ေပါ့
ကဗ်ာဆရာ ဒီလန္ေသာမတ္တို႔
ကန္မ္တာကေလာ့တို႔
ဆယ္ဗယ္ယာပလပ္တို႔
တက္ဒ္ဟုခ်္တို႔
ေရွးမတ္စ္ေဟနီတို႔
ေအာ္ဒင္တို႔
မင္းတို႔ကလည္းကြာ
ေယာက်ၤားဧကန္စစ္စစ္ ျဖစ္လ်က္သားနဲ႔
ဖင္ေလးရတယ္
ဂြၽန္အံဒင္းဗားေရ
မင္းရဲ႕ ခ်စ္ေသာျမစ္ႀကီးေရာ
က်န္းက်န္းမာမာပဲ မဟုတ္လား
ငါကေတာ့ ဆီမီးခြက္ေလာက္ရွိတဲ့
တိုင္းငယ္ကေလးက ကဗ်ာဆရာပါ
သူရသတၱိ ႀကီးမားလွစြာ
ေနပူေလပူမွာ ေျခပူခံရင္း
အထူးထူး ဆန္းျပားေသာ ကဗ်ာေတြ စပ္လို႔ေပါ့
ဗင္းနစ္ၿမိဳ႕သား ကုန္သည္ႀကီးေရ
မင္းနဲ႔ငါ ျပဇာတ္သြားၾကည့္ၾကတာေပါ့။

ပ်ဥ္းမနားသား ကဗ်ာဆရာေလး ကိုသက္ေရ
၀ီလ်ံလင္းေရ
ကဗ်ာေတြ စာေတြဖတ္ဖို႔
က်ဳပ္ ျပည္ကုိလာဦးမယ္
က်ေနာ့္ကို ႏွစ္အစိတ္ေလာက္
ေထာက္ပံ့ခဲ့တဲ့ ခင္ဗ်ားကို
က်ဳပ္ရဲ႕ ျမကြၽန္းတကၠသီလာႀကီးလည္း
ႏွစ္ရွစ္ဆယ္ အ႐ြယ္ေရာက္ခဲ့ပါၿပီဗ်ာ။

ညီမေလး မမျမင့္ေရ
ေမာင္ႏွမလို ေနၾကမယ္
အႏုပညာငွက္ကေလး ပ်ံေတာ့မယ္
မပ်ံႏိုင္ေသး ညီမေလး
ညီမေလးရယ္
ေတာပြဲေလးမွာ ေဆြးရဦးမယ္
ရွင္ဥတၱမေက်ာ္ ေ႐ႊစက္ေတာ္ေတာလား
ရတုဘုရင္ နတ္သွ်င္ေနာင္ ျပည္န၀ေဒး
ႏွမလက္ေလွ်ာ့
ေနေလေတာ့ဟု
ခ်စ္ခြင့္မၾကံဳ
ညိႇဳးငယ္႐ံုမွ်
‘ငွက္သြင္ပ်ံႂကြ မတတ္ေသာ္’တဲ့
မျပန္ႏိုင္ေသး
ညီမေလးရယ္
မျပန္ႏိုင္ေသး
ေတာပြဲေလးမွာ
ေဆြးရဦးမယ္ကြယ္
ပလိပ္ၿမိဳ႕ ေႁမြဘုရားပြဲမွာ
(ၿမိတ္)ဘိတ္ၿမိဳ႕ ညီငယ္ကဗ်ာဆရာေလး
ရဲဘုန္းေခါင္ေရ
မင္းကေတာ့ ဘိတ္အက်ဆံုး
မၾကာမတင္မွာေတာ့
မၾကာခင္မွာေတာ့
မင္းရဲ႕ မဂၤလာဖိတ္စာရယ္
ငါဖတ္ရမွာပါကြာ။

သားေလးကို အားေပးပါဦးကြယ္
ကန္႔လန္ကာႀကီးရယ္ ေနပါဦး
ကလို႔ေကာင္းေနတုန္း
႐ြာစာႀကီးရယ္ တီးလိုက္ပါဦး
ဆိုလို႔ေကာင္းေနတုန္
မိုးမိုးခ်စ္လို႔လား
မိုးမိုးလွလို႔လား
ညီေလးမိုး က်န္းမာပါေစ
ေမတၱာျဖင့္ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

ေအးကြာ မင္းတို႔ညီအစ္ကိုနဲ႔ ေအးေစတီဘုရားပြဲမွာ ကခဲ့တာေတြေရာ၊ ေ႐ႊစည္းခံုဘုရားပြဲမွာ ကခဲ့တာေတြေရာ ျပန္လည္လြမ္းေမာမိပါတယ္။ မင္းတို႔လည္း ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ ငါလည္း ေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ ခုဆို ကြဲကြာေနရတာလည္း ၾကာလွၿပီေပါ့ေနာ္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ စီးလ်က္သာတည္းပါကြာ။ ေတးသီငွက္ေတြ သီျမဲပါကြယ္။ ပန္းသစ္ေလးေတြ သစ္ျမဲပါကြယ္။ ပန္းဆိုတာ ေႂကြတာကိုက ပြင့္ျခင္းပါ။ One flower flow down flower blossom ေပါ့ေလ။ ပန္းေတြ ပန္းေတြ အရမ္း အရမ္းပဲ ပြင့္ေနၾကတယ္ ညီမေလး မမျမင့္ရယ္။ အိမ္မွာ ေက်ာင္းမွာ လမ္းမွာ ညီမေလး နာမည္နဲ႔ အရမ္း အရမ္းကို ပြင့္ေနၾကတယ္ကြယ္။ ကိုယ့္အသည္းကို အာထရာေဆာင္း ႐ိုက္ၾကည့္ေတာ့ ပန္းပြင့္ေလးနာမည္က ညီမေလး မမျမင့္တဲ့ …။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
(ေခတၱ - စိတၱဇေဆး႐ံု)

အျပည့္အစံုသို႕...

ျပန္ေခါက္ထားပါ...

Posted by ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ at 11:24 AM 0 comments

Labels: ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကဗ်ာ